Onjuiste diagnose door een fout?

Van een medische fout is er niet direct sprake als een behandeling door een arts, een medisch specialist of een therapeut niet verloopt zoals dat had moeten verlopen. Vaak worden dit soort gevallen afgedaan onder de noemer complicatie en omschreven als niet verwijtbaar. Legt u bijvoorbeeld een bezoek aan het ziekenhuis af, dan loopt u kans om besmet te raken met een ziekenhuisbacterie. Indien zo’n bacterie zich verder gaat ontwikkelen, dan wordt er gesproken over een complicatie. Van een medische fout is er in dit geval geen sprake.

Is er sprake van een ernstige medische fout, dan zal het gevolg hiervan zijn dat de krant er een melding van zal maken. Er is overduidelijk sprake van een medische fout of misser indien er een verkeerde been of arm is afgezet. Maar daar blijft het niet bij. Zo kan het doorsnijden van een ader, een spier of pees gedurende een operatie ook onder dezelfde noemer geplaatst worden. Het niet opmerken van een breuk of het vastleggen van een verkeerde diagnose is ook in hetzelfde rijtje te plaatsen.

Wordt er bij een behandeling op dat moment niet gewerkt conform huidige standaarden binnen de medische wetenschap, dan kan het gevolg daarvan zijn dat er medische fouten optreden. In zo’n geval wordt dit ook wel omschreven als: heeft een dusdanige behandeling wel “lege artis” plaatsgevonden. In die zin, is er door behandeld arts of specialist op zodanige wijze gehandeld dat dit gelijk te stellen is aan een arts of specialist in dezelfde situatie die het ook op dezelfde manier zou hebben gedaan met de beschikbare medische kennis ten tijde van het voorval.

Is er sprake van een duidelijk aanwijsbaar onjuiste diagnose, dan is daarvan het gevolg dat er ook sprake is van een medische fout. Zo kan een arts bijvoorbeeld een diagnose van een kneuzing vaststellen op basis van aanwezige röntgenfoto’s terwijl de foto’s duidelijk aangeven dat het hier om een breuk gaat. Voor de patiënt kunnen dit soort diagnoses zeer nadelig uitvallen.

Een ander voorbeeld van een medisch fout is een “informed consent”. Bij een “informed consent” is er sprake van het verschaffen van onvoldoende informatie. In dit geval wordt de patiënt namelijk door de behandelde arts of therapeut op onvoldoende wijze geïnformeerd betreffende gevaren en mogelijkheden inzake een specialistische behandeling of medische ingreep. Waar het hier omgaat is het feit dat de patiënt in kwestie niet voldoende de tijd is gegund om te kiezen voor een bepaalde behandeling of om juist af te zien van een bepaalde ingreep.

Een medisch fout vaststellen zodat er sprake is van verwijtbaarheid waarvan het gevolg is dat er verplicht schade vergoed dient te worden, is niet vanzelfsprekend. Als eerst zal het complete medische dossier inzake de operatie beschikbaar dienen te komen. Is het dossier eenmaal beschikbaar, dan dient er een medisch haalbaarheidsonderzoek te worden gedaan. Dit onderzoek moet worden gedaan door een arts die geen banden heeft met één van de partijen. Uiteindelijk zal de arts beslissen of er van een medische fout sprake is. Mocht er een uitspraak aanwezig zijn van een eventuele tuchtklacht en rechtszaak bij het Medische Tuchtcollege, dan staat dit geheel los van het feit of er een medisch verwijtbaar handelen aanwezig is dat tot een schadeclaim leidt.
Het concluderen dat er sprake is van een medische fout lijkt simpel, echter in de praktijk blijkt het tegendeel. Vaak zijn het slepende kwesties waarvan de uitkomst van tevoren niet vaststaat.