Ziekte / aandoening door uw werk?

Beroepsziekten komen in verschillende vormen voor. Om een bepaalde beroepsziekte exact te kunnen definiëren is het op basis van de wet nodig te weten in welke context een ziekte wordt gebruikt en wat het doel is. In de praktijk is de definitie van het RIVM een goed aanknopingspunt. De definitie luidt als volgt: “Gezondheidsschade die er niet zou zijn geweest als de werkzaamheden niet zouden zijn uitgevoerd”. Het voordeel van deze omschrijving is, dat er inzicht wordt verschaft in hoeverre het werk of de arbeidsomstandigheden oorzaak kunnen zijn van een bepaalde ziekte. Tevens biedt het ook een aanknopingspunt voor het treffen van maatregelen.

Enkele voorbeelden van beroepsziektes zijn onder andere asbestose en mesothelioom dat voorkomt bij werknemers die met asbest werken, stoflongen bij mijnwerkers ook wel pneumoconiose genoemd, diverse vormen van kanker bij arbeidskrachten die werkzaam zijn in de chemische industrie, schildersziekte dat ontstaat bij het werken met vluchtige organische stoffen (V.O.S.) en als laatst, ziektes die besmettelijk zijn zoals hepatitis of hiv dat kan voorkomen bij personen die werkzaam zijn in de gezondheidszorg waar er gewerkt wordt met snijwonden en het toedienen van prikken.

Is er sprake van een beroepsziekte, dan is de kans groot dat juridische geschillen prominent aanwezig zullen zijn. Vraagstukken als wie is er aansprakelijk voor geleden ziektekosten of immateriële schade kunnen dan twistpunten vormen.

Is er bijvoorbeeld sprake van een beroepsziekte dat is ontstaan door blootstelling aan gevaarlijke stoffen, dan is op basis van artikel 175 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek, de werkgever aansprakelijk in de hoedanigheid van bedrijfs- of beroepsmatige gebruiker van desbetreffend grondstof. Risicoaansprakelijkheid speelt hierbij ook een rol. Schuld of geen schuld, de dader blijft aansprakelijk voor de geleden schade.

Indien het arbeidsrecht van toepassing is, dan is aansprakelijkheid anders geregeld. In dat geval is er namelijk geen sprake van risicoaansprakelijkheid maar van schuldaansprakelijkheid. Aansprakelijkheid is dan namelijk pas aanwezig als de werkgever niet aan de nodige zorgplicht heeft voldaan. Onder nodige zorgplicht dient te worden verstaan het creëren van een werkplek dat veilig is voor werknemers waarbij vereiste veiligheidsmaatregelen in acht zijn gehouden. Wettelijk is dit geregeld in artikel 658 van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek (art. 7:658 B.W.).

Wordt er een zaak aanhangig gemaakt inzake een beroepsziekte, dan zal een letselschadeadvocaat de belangen van de werknemer behartigen. De letselschadeadvocaat zal zich wat betreft de kans op een succesvolle claim laten adviseren door een medisch adviseur. Een letselschadeadvocaat is een advocaat die zich heeft gespecialiseerd in de behandeling van schadezaken.

Naast werknemers kunnen sinds 1 december 2007 ook zelfstandigen die slachtoffer zijn geworden van asbestvergiftiging een beroep doen op schadevergoeding. Als eis voor de schadevergoeding wordt er gesteld dat de benadeelde ten tijde van de asbestbesmetting minstens 10 jaar zonder onderbreking in Nederland heeft gewoond. Tevens moet deze besmetting ook feitelijk de oorzaak zijn van de ziekte op het moment dat deze werd ontdekt.

Beroepsziektes worden in Nederland gecoördineerd door landelijke kenniscentra. Eén daarvan is het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB). Daarnaast houdt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu zich ook ermee bezig.